Hayallerimi zorlamak istiyorum, onlarla ayakta kalmak istiyorum. Öyle çok şey olmak istiyorum ki nereden başlayacağımı bilmiyorum.
İçimi yakıyorsun; etme, eyleme. Söyleme öyle, deme n`olur. Dudaklarına onları değil, öpücükleri kondur; ne olursun!
Bitme! Ben bitmeden bitme. Sen bitmeden gitme. Sen gitmeden bitme. Biz bitmeden gitme. Biz gitmeden bitme. Biz bitmeden bitme.
Geceler bitmesin n`olur, açmayayım gözlerimi artık sabahlara… O kadar güzeldin ki, öyle hasret doluydun. İçim yandı yine, sönmeyen yangınlarımın çaresi yok, biliyorum. Sen de yoksun. Ah bir de şu rüyalar olmasa…. Yine de yanıyorum her seferinde tepeden tırnağa.
Kim kimi unutmuş bu zamana kadar? Ya unutulanlar hep geride kaldıklarını mı düşünmüşler? Ya gidenlerin halini kim sorgulamış…? Seven midir en çok sevgiyi taşıyan, yoksa sevilen mi? Duvarda asılı kalmış bir örümcek gibi görünmez ağlarda dolanıyorum; ne gelenler gidenleri aratıyor,